Mama heeft hoofdpijn

Door al zolang Borderline te hebben  ben ik ongevoelig geworden voor de pijn die ik mentaal heb. Zoals oh ja ik wil elke dag zelfmoord plegen.  Oh, euhm normale mensen hebben dat niet?  Oeps dat was ik even vergeten.

Het is iets voor 00u00 zondagavond. M'n gsm staat nog steeds uit dus ik had met Nant afgesproken dat hij naar m'n appartement zou komen zodra hij terug was van z'n uitje. Dat was iets na 20u00, te laat vond ik om nog Seroquel XR in te nemen. Ik ben mooi optijd gaan slapen, maar wist al gelijk dit wordt 'm niet, gedachten die alle kanten uitgaan behalve de goede. Letten op m'n ademhaling lukte niet. "The Joker", m'n verleden, de hele tyfus kanker zooi komt voorbij. En dan begint er nog een soort van carnavals liedje in me hoofd te spelen "ta-taa-er-zit-een-vliegje-op-me-neus-ta-taa-ta-ta-taa". Ja in me kop is het elke dag dikke party. Ja twijfel twijfel dan eh... Zou ik toch nog die Seroquel XR innemen? Pro's en contra's afgewogen. En hier zit ik dus, in m'n roze onesie, met een pak Tony's Chocolonely te wachten tot die Seroquel begind in te kicken...  Gisteren werd ik er vrijwel meteen lichamelijk ge

Zaterdag.... Rond 10u opgestaan omdat ik Nant moest helpen bij iets klein, nadien tot 14u00 door verder geslapen op de zetel. Mede mogelijk gemaakt door Seroquel XR. Nadien even gaan shoppen, Nant gaat zondag de hele dag met een vriend weg en ik wilde voorzien zijn voor de kindertjes. Nadien nog even boodschappen gedaan voor bij Nant ook. Voor de rest niks bijzonders... Opnieuw Seroquel XR genomen maar toch al om half10 opgestaan, een beetje zitten ronddraaien tot ik met de kinderen naar mijn appartement kon gaan. In het begin ging het wat stroef, m'n gedachten gingen alle verkeerde kanten uit, ik heb me aan het bakken gezet en ook een tas van  Named getekend en al deels uit de stof geknipt. De laatste uren gepuzzeld, domino, letterspelletjes enz... met de kinderen gespeeld, gewoon op de grond, een warme eikenhouten vloer... en ja dit is de Mama in mezelf die ik gemist heb. Morgen begint Nant terug te werken, wat betekend dat ik alleen naar OPZ

Vrijdagochtend gelijk een gesprek met een Psychologe, vooral over traject bepaling. Ik zou daar nog een 26weken zitten... Never ever dat da gaat gebeuren maar soit. Nog een deel van de weekbespreking en weekendplanning mee gehad. Ik heb minder gekocht deze week! Yay! En ik heb voor 'n keertje eens goed geslapen, dank u wel Seroquel XR. 't Uurtje sport vond ik niet zo leuk, geblinddoekt ja rondwandelen onder en over obstakels, met een partner die zwijgt en je fysiek en zwijgend of al sprekend zonder fysiek contact door het parcour loodst. Ik heb ookwel duidelijk gezegd dat ik het echt maar niks vond en twijfelde ook om de sessie te verlaten. Lau twijfelde niet en vertrok. Tja daar zat ik dan zonder partner, not, ik deed de oefening verder met een stagiaire Psychologie de dynamiek van de sessie draaide daardoor voor mij 180graden en ja blij dat ik gebleven was. Na de sessie nog een fijne babbel met de Therapeute over het moeder-schap, gewoon leuk. Het vo