Daily life; Bijna maandag

Het is iets voor 00u00 zondagavond.

M'n gsm staat nog steeds uit dus ik had met Nant afgesproken dat hij naar m'n appartement zou komen zodra hij terug was van z'n uitje. Dat was iets na 20u00, te laat vond ik om nog Seroquel XR in te nemen.

Ik ben mooi optijd gaan slapen, maar wist al gelijk dit wordt 'm niet, gedachten die alle kanten uitgaan behalve de goede. Letten op m'n ademhaling lukte niet. "The Joker", m'n verleden, de hele tyfus kanker zooi komt voorbij. En dan begint er nog een soort van carnavals liedje in me hoofd te spelen "ta-taa-er-zit-een-vliegje-op-me-neus-ta-taa-ta-ta-taa". Ja in me kop is het elke dag dikke party. Ja twijfel twijfel dan eh... Zou ik toch nog die Seroquel XR innemen? Pro's en contra's afgewogen.

En hier zit ik dus, in m'n roze onesie, met een pak Tony's Chocolonely te wachten tot die Seroquel begind in te kicken... 

Gisteren werd ik er vrijwel meteen lichamelijk gevoelloos van. Ik was niet moe maar m'n lichaam wilde ineens nietmeer vooruit. En eigenlijk... Weet je als je lijf maar blijft doorgaan en je 't mentaal nietmeer kan, been there done that. Dat is 'm ook niet.

Nouja straks is het dus een uurtje rijden tot aan OPZC Rekem… Ik hoop dat ik uit me bed kan...

Ik ja... De een rookt, sommigen zitten aan de drugs, de ander word verliefd;

Iedereen sterft op z'n eigen manier.

Daarstraks met de kinderen, de laatste uurtjes waren zo leuk,

als ik nu gewoon morgen had kunnen gaan werken, dat was het perfect geweest.

Ben ook bang om alleen zo'n afstand te rijden, dat er iets zou voorvallen waardoor ik m'n gsm zou moeten aanzetten,... 

De verjaardag van me zusje d'r zoontje is over een kleine 9dagen.

Ja tuurlijk stuur ik hem wat leuks op. Maar ik weet voor de rest niet zo goed wat ik ermee moet. 

Wat is wijsheid?

Ik heb Borderline, en ik ben ook gewoon Borderline op dit moment.

En ik hou helemaal niet van labels, maar ik heb richting gekregen...

Ik raak hier gewoon nooit meer uit.