Daily vibes; Op me huid



 Afgelopen zaterdagavond ontplofte ik een beetje... Nant kreeg een berichtje, waarin een beste vriendin uit de middelbare school naar me vroeg... Ze zocht blijkbaar al een tijd contact met me, ze had Nant zijn nummer van het geboortekaartje van de tweeling. Het laatste wat ik van d'r hoorde was bijna 6jaar geleden, toen ik 'n geboortekaartje van de tweeling bij d'r in de bus stak... Ik nam toen bewust afstand van d'r omdat ze te dicht op m'n huid zat, ze was ontzettend pusherig. Nant asocieerde haar met 't dorp waar me ouders woonden en ik ontplofte zowat, waarom haalt hij er me geboortedorp weer bij, let it go man, fucking hel wat hebben me ouders nu met haar te maken, waarom haal je die er weer bij. En weg met me auto naar me appartement was ik. Er broeide al de hele dag wat, in de buurtsuper was het te druk, en in me hoofd net zo. Ik zat gewoon in een donkere woonkamer met enkel Nant naast me tv te kijken en het leek alsof we niet met ze twee maar met ze 10.000 waren. Nant kwam me zowat gelijk na... We babbelden... Het was een goede babbel... En ik ging terug mee naar zijn thuis.


Mensen die dicht op me huid zitten, bij mij is dat altijd dubbel... Soms moet ik echt gepusht worden, en in de liefde ja eens je me hart hebt, je hebt me of je hebt me niet, verwacht ik in het begin dat je dicht op me huid zit, anders wordt ik onzeker. But that's it. Ik heb heel erg me persoonlijke (werk) ruimte nodig. Buiten me kids, m'n cirkel en besties knuffel ik niet eens met me hond. Ik heb geen hond maar moest ik er een hebben dan, neen. 

Ik ben d'r zo eentje ik ken onzettend veel mensen, ik heb heel veel kenissen,
velen kennen m'n naam, weinigen weten wie ik echt ben.

Ik hou m'n cirkel bewust klein. Sowieso omdat ik graag alleen ben als ik oké in't hoofdje ben,
ik heb echt tijd alleen nodig om... To keep my vision sane. Ik vind het gruwelijk vermoeiend om vrienden, familie, enz... rond me te hebben. Ik kan dat nooit lang. Ik moet daar ook altijd van bijkomen. Drukke plaatsen zuigen de energie uit m'n lijf.

Ik kan dat gewoon niet, vriendschappen onderhouden, ik wil 't ook niet. Bedoel ook dat nog.
Ik zie allés door een gigantisch grote loep en ik heb echt tijd nodig om dat steeds te verwerken, ik zie altijd alles, ik voel altijd alles. En dat is zo fucking vermoeiend.















Reacties