Daily life; Doe maar woensdag en donderdag dan

Gisterenochtend gaan werken, de enige 4uurtjes per week... Ging goed, veel lol gehad maar net zo goed ook fijne babbels. Iets na 11u een afspraak bij de bedrijfsarts, heb er een goeie klik mee, wat in mijn geval cruciaal is als je de real me wil hebben. Hij is de enige die weet dat ik al enkele dagen geen Sipralexa meer neem. We hebben afgesproken dat ik vanaf volgende week 2 halve dagen per week ga werken. 

Nadien toch even naar Sittard centrum geweest, de koopdrang stak even op maar ik gaf er niet aan toe. Kids halen in de opvang en richting Opa..... Ja... De grote sofa had plaatsgemaakt voor een ziekenhuis bed, ja dat was wel even een reality check die stevig binnenkwam bij me. Maar net zo goed zijn stralende bijna kinderlijke enthousiasme als hij mij en de kinderen zag, het is vooral dat euhmmmm begin gewoon al te huilen als ik er aan denk... Ja het is vooral dat wat me moét...En gelijk komt m'n jongste onder zijn knuffel halen die zijn broertje voor hem kocht op de Paasmarkt op school en vraagt wat er is omdat ik zo raar kijk; 'Weet je nog gisteren bij Opa, in de living, dat daar een bed stond, dat is een bed zoals in de ziekenhuis, en Opa is heel oud, het lijkt wel alsof hij 1000jaar ouder als jou is, en mama heeft dan bang dat Opa dood gaat. Als je naar de ziekenhuis gaat ga je meestal genezen, maar soms ook niet omdat je zoals Opa al heel oud bent.' Hij vroeg of dat alles was en weg was hij, schitterend toch!?

Nog een dubbele reality check was toen ik hem vroeg om de namen van mijn kinderen te schrijven voor een tattoo, hij heeft een bijna sprookjesachtig geschrift, hij kon nietmeer schrijven, bibberde te veel.

Rensje was opweg naar Nant nog ziek geworden, nog even snel zijn gehuurde wagen terug gebracht en bij Nant vrijwel meteen in slaap gevallen.

Vanochtend voelde m'n jongste zich nog niet goed dus die ging met me mee naar m'n appartement,
tussendoor nog even wat lekkers bij de bakker gehaald en een hangende bloempot waarvan ik maandag al de grotere versie kocht. In de namiddag kreeg ik het even lastig toen ik tegen de ring van m'n Opa aan liep, ik vergeef het mijn zus nooit dat ze die van m'n Oma heeft verkocht.
Ik had haar d'r een arm voor willen geven. Ja dat zette dan meteen wel de toon voor de daarop volgende uren. De school had Nant en mij een mail gestuurd, over de kinderen hoe ze het volgens hen doen op school. Nant en ik waren daar absoluut niet blij mee. Ik heb dan zonder medeweten van Nant, kort samengevat terug gemaild dat het bij hen ligt dat veel van de kinderen de quota's niet halen. I'm a bitch, I'm a lover, I'm a child,...…….