Daily vibes; Read(y) to go

Lezen.

Terug gaan lezen, dat was al jaren iets wat ik echt terug wou doen, wilde leren.

Vroeger versleet ik complete reeksen kinderencyclopedien en Kippenvel boeken van R.L. Stine en blijkbaar bestaan ze nog steeds zie ik net op Bol.com leuk! En ook een complete revue van Roald Dahl en Annie M.G. Schmidt is me in de lagere school voorgelezen geweest, haar overlijden was een zwarte dag in het tweede leerjaar zat ik toen Juffrouw Boonen het vertelde. Ik vind haar boeken nog steeds magie, het brengt me terug naar m'n lagere schooltijd, een voormalig klooster dat dienst deed als Katholieke school, de speelplaats van toen waar we knikkerden en stickers en Flippo's ruilden onze de speeltijd. M'n Papa die trouw post vatte aan de molen om mij en m'n zus op te halen. Zijn grote hand in de mijne. Het was mooi.

Toen ik eerder deze avond over m'n 30ste dag in het OPZC schreef werd ik even afgeleid door een boek van Bronnie Ware wat ik onlangs kocht, Als ik het leven over mocht doen en ik begon er flarden in te lezen. Ik had het puur op de titel gekocht, ik dacht dat het ging over iemand die haar leven anders zou doen en hoe dan als ze het kon overdoen. Doordat het niet ging waarover ik dacht dat het ging bracht het me terug naar waarschijnlijk het enige boek wat ik tijdens m'n tienerjaren las, Ik zal nooit meer blij zijn van Mickey Bosschert, een waargebeurd verhaal verteld door een moeder wiens dochter een ongelukkige val maakte. Een van de mooiste boeken die ik ooit las en ik zeker opnieuw in huis ga halen. 

Twee weken geleden begon ik aan een +300 bladzijden tellend boek. Ik zit momenteel ruim 100 bladzijden ver. Ik vond het boek in de plaatselijke Kringloopwinkel. Binnenkort meer daarover.