OPZC Dag 32

Vanochtend rijkelijk te laat vetrokken, ik vond de sportschoenen niet die ik wou.

Renzje had zijn "liefdesbriefje" mee zo ontzettend schattig! 

Eenmaal op m'n afdeling aangekomen had ik gelijk een afspraak bij de Psychiater.

Ik had eens laten vallen dat ik sommige dingen liever niet op voorhand weet zodat ik me niet onnodig zorgen kan maken. Mooi gesprek, goed gesprek ook over m'n medicatiegebruik. Ik sprak uit dat ik niet de indruk had dat Sipralexa iets deed bij me, maar dat ik wel vertrouwen heb in mijn huisarts als die zegt dat het wel iets doet. Ze vond de dosis van 30mg Sipralexa die ik tot voor kort naam een heel hoge dosis. Ik heb d'r geen idee van, ik ken daar niks van. Intussen ben ik de afgelopen 4maanden ongeveer wel ruim 10kg bijgekomen... Voor ik Sipralexa nam was ik niet echt een snoeper, nu wel, in een keer 'n ganse doos chocola... Nuja let's be honest - de hele snoepkast. Ik kreeg nog iets anders van medicatie voorgeschreven waar ik opnieuw van zou bijkomen, die kan ik morgen afhalen bij m'n Apotheek. Het wordt dus wel tijd dat ik op m'n eetpatroon ga letten. Ik ben op korte tijd van maatje 34/XS naar een kleine 40/M gegaan. 

Jammer dat ik door het gesprek de sessie Ergotherapie mistte waarin we werken aan onze supportbox, een doos vol dingen die je blij maken; Ik was gisteren nog tot laat bezig geweest met het afdrukken van dingen die ik er absoluut op wilde hebben. 

Nadien een heel langdradige sessie over verslavingen. Ik was opgestaan met tandpijn en twijfelde toch even om naar huis/Nant te gaan. We kregen weer een behoorlijk pak huiswerk mee.

Tja verslaving... Ik ben verslaafd aan suiker; En op dit moment ook aan shoppen... Maar zodra ik me weer beter voel stopt die drang vanzelf. Dus is het dan echt een verslaving? 

Na de middag hadden we "huiswerksessie" = 1.5uur de tijd om aan ons huiswerk te werken.

Ik en Shelly besloten besloten een dutje te doen voor de tv. Ook Lau, ging even slapen.

We waren vandaag weer maar met drie.

Nadien 'n uurtje sport waar ik enorm tegenop zag, maar doordat we met zo weinig waren, hebben we 'n uurtje darts gespeeld, best nog heel leuk.

Ik keek er behoorlijk naar uit om m'n kids terug te zien, ik was natuurlijk benieuwd hoe het afgelopen was met Renzje en zijn liefdesbriefje. Maar dat viel gelijk te niet toen Nandje me te armen viel en zei dat hij een gat in z'n hoofd had. Nant is hem in de voormiddag zo rond het uur dat ik het gevoel had dat ik naar huis moest gaan, gaan halen op school, een klasgenootje had hem tegen de muur geslagen.

Met gevolg van een behoorlijke hoofdwonde. De dames in de klas hadden zich al goed bekommerd om hem, zo schattig!! De juffrouw had er niet durven aankomen. Ja dan schiet natuurlijk het moedertje in mij in actie, "hoezo niet durven aankomen? Niet ontsmet? Kent ze geen EHBO?", "WIE heeft Nandje tegen de muur gegooid? Heeft dat kind geen opvoeding? De tweeling gaat maar eens op judo of karate", dat soort dingen dus... Stoere man als Nandje is ging hij na een doktersbezoek wel weer terug naar school. 

Renzje werd gelijk rood toen ik vroeg of hij zijn briefje had afgegeven, verder wilde hij er niet veel over kwijt, maar dat sleur ik d'r morgen wel uit haha. Ook hij was bekommerd om "Poeseman" (Nandje's bijnaam), zo schattig dat hij dat uitspreekt! Om te zoenen is hij dan!

Ik was erg moe en viel bij Nant vrijwel meteen in slaap op de zetel...

Morgen vrij...