OPZC Dag 29

Vanochtend aan de late kant, cheers to slow mornings!

Het is mijn tweede dag in de Pre-treatment afdeling.

Gek hoe snel je close wordt met mensen. 

De ochtend begon met zo stond op mijn schema "Support box"... Geen idee wat ik me erbij voor moest stellen, de sessie ging door in het Ergotherapie lokaal, knutselen dus, daar maak je me sowieso altijd blij mee. Je versierd er dus een doos, waarin je allemaal dingen steekt die een steun voor je zijn, je blij maken. Mijn eerste idee is ze met pyrografie te versieren, ik wil d'r zeker iets op van m'n zoontjes "twice upon a time" of hun namen ofzo, vlinders naar Sil en m'n Oma, iets van Disney - Jungle book, Alice in Wonderland en/of De Kleine Zeemeermin, het ; teken, een logo van Linkin Park sowieso, schedels, rozen... Ja dat dus. 

Vind het idee achter die support box helemaal top. 

Nadien frustratietolerantievaardigheden. Gegeven door een student, Psychologe...

De sessie was énorm saai en liep dan ook nog eens gigantisch uit. Ik had veel moeite met het openhouden van m'n ogen en heb werkelijk elke minuut van de klok gezien. Ik kan me nietmeer herinneren waarover het ging, weet wel dat we een berg huiswerk mee kregen.

Kort na de middag een gesprek "Risico taxatie"... Ja als mijnheertje zelfmoord met zenne toverstaf aan komt zwaaien is dat wel een beetje een probleempje blijkbaar. Ja ik weet niet beter. Hij is er in alle fases van mijn leven geweest. Vroeger dacht ik oppervlakkig aan zelfmoord, nu wat minder.

Als ik hem nu zou volgen zou ik naar een afgelegen plek, een bos met hem gaan, hier ver vandaan, waar niemand me zou vinden. Zo hebben ze toch nog valse levenshoop. Mag ik dit wel typen?

Anyway nadien hadden we ruim een uurtje om onze huiswerktaken te maken,

Lissa vroeg of ik mee ging wandelen, ik vroeg Lotte mee, zo belanden we met z'n drietjes in het creatieve atelier waar we kaartjes voor elkaar maakten. In mijn vorige afdeling, kon zoiets absoluut niet. Ik kreeg in elk geval super lieve kaartjes! 

De laatste sessie van de dag beviel ook, badminton. Het verbaasde me hoe leuk ik het vond. Het was geen zicht, in m'n Uggs en een dikke Mickey Mouse trui maar wat hadden we een lol!

Bij het terug gaan naar m'n afdeling even binnengesprongen op m'n vorige afdeling, ik mis die mooie mensjes!