OPZC Dag 25

Op dit moment is Nant naar weet ik wat voor Duitse zever op YouTube aan het zien, speelt de tv, en zijn de kinderen nog tot twee keer toe uit bed gekomen. Teveel triggers, ik wordt daar vanbinnen opvliegend en kwaad van. Ikzelf heb intussen ook oortjes in met plaatjes van Christina Aguilera.

Vanochtend gelijk de volgende testronde voor ADHD.

Het waren vanalle oefeningetjes, soms op snelheid, soms ook niet.

Had wel de indruk dat ik er vlot doorging... 

Ik kan snel werken zonder stress te ontwikkelen of zenuwachtig te worden...

Misschien wilden ze dat ookwel aftasten?

Binnenkort de uitslag.

De rest van de dag was niks bijzonders; Tijdens het groepsgesprek viel ik net niet in slaap...

Het is een vrij praat uurtje onder begeleiding van een Psychologe, de nieuwe members vertelden wat hen hier bracht... En het ging over drugs... De ene had haar man verlaten voor een full blown drug addict die haar fysiek en mentaal mishandeld en de andere was een alcohol en drugsmisbruiker.

Ik heb daar niks mee. Sil' gebruikte al op jonge leeftijd drugs... Ik heb hem nooit gezien als een full blown drugsverslaafde, maar hij gebruikte wel de heavy shit... Cocaïne, heroine, snuiven, spuiten,... Pleegde zelfmoord in een psychose, in een gevangenis in Leuven. En mijn mening daarover staat vast - hadden zijn ouders één keer oprecht interesse voor hem getoond dan was hij er nu nog. Dus ik vond het niet de moeite mij te mengen in het gesprek.

Nadien de week en weekendplanning opgesteld en besproken...

Het minst leuke aan afgelopen week vond ik dat m'n zus hier kwam rondrijden om te controleren of mijn auto bij Nant stond... In een achterin gelegen doodlopende straat op een uurtje rijden van haar woonst... Mijn topmomentje was het gesprek met Rick en Ans gisteren. Plannen voor het weekend heb ik nog niet. Veel mensen komen niet op woensdag, ik stelde voor om ook niet op woensdag te komen maar die dag gewoon te gaan werken... Ik merkte bij mezelf het vuur voor m'n werk en hoe oprecht gelukkig ik erover doordramde. Anyway zo gewoon vonden ze dat niet... Dus ik kan me het antwoord naar mijn bedrijfsarts ookwel zo ongeveer voorstellen... Boehoe…

Nadien hadden we de vrije keuze om naar de nieuwjaarsreceptie te gaan.

Ik kwam er de man tegen met wie ik onlangs op de manege sprak, ondanks dat hij me intrigeerd, hield ik het gesprek kort. Hij zit op de forensische afdeling na on and off 25jaar rondjes gevangenschap in Gent. Het was er druk en luid dus ik en een ander van m'n afdeling waren al snel weg.

Opweg naar huis viel ik in slaap... Zou normaal vanavond nog naar mijn appartement gaan omdat m'n baas morgen langskomt... Maar het sneeuwde ook intussen... Dan morgen maar gelijk naar mijn appartement.

En dan is het weer weekend, ik hou nietmeer van weekends sinds ik in OPZC in therapie ben.

Ik daar voluit praten, zonder rem. Dat is, weet je je hele leven denk je dat je anders bent, maar wat is normaal zijn dan? Ik heb tijdens geen-idee-meer-welke-sessie-vandaag-op-geantwoord dat iedereen op zijn eigen manier normaal is, en als doet wat je gelukkig maakte is dat jou normaal.