OPZC Dag 17



Volgende week woensdag heb ik een afspraak bij m'n bedrijfsarts en ik vroeg gelijk bij het aanmelden om iets van documentatie daarvoor.

M'n Psychologe sprak me ook gelijk aan, misschien moest ik hen toch contact laten opnemen met mijn ouders, of contact opnemen met de scholen waar ik les volgde, voor zover dat die nog bestaan.
Het zou belangrijk zijn in haar onderzoek naar ADHD. Ik twijfel enorm of ik ze contact wil laten opnemen met m'n ouders... Ik voel me altijd slecht nadat ik m'n ouders en/of zus gezien heb, altijd.

De eerste sessie van de dag was er eentje over slaapgewoontes, ja ik wéét dat er daar nog werk aan is. Terwijl ik aan het schrijven ben zijn de kinderen net naar bed, kijk ik naar Het VTM Nieuws en luistert Nant naar ja... Wat eigenlijk... Jaren 80 House?! Eigenlijk ja hate it, allemaal die herrie door elkaar. 

De sessie nadien, Ergo ging niet door door afwezigheid van de therapeut. De namiddag begon met een uurtje Relaxatie therapie, ondanks dat ik er niet helemaal bij was deed het me toch goed.

Het laatste uurtje was er eentje met vrije Ergotherapie, ik zette een tweede laag op een kader hout waarop ik later een afbeelding ga slaan met een hamer en nagels om dan vervolgens af te werken met touw of zoiets. Tussendoor maakte ik nog een sleutelhanger met de Krimpie Dinkie techniek.

Ik zag d'r 'n meid die ik al op de B afdeling had gezien, de afdeling waarvoor ik en nog iemand van m'n therapiegroep op de wachtlijst staan en sprak d'r aan, een ander uit de groep sprong ook in en een Therapeute van daar ook. De B afdeling richt zich op persoonlijkheidsstoornissen.

En zo was het alweer snel weekend.

Vaak denk ik dat al mijn problemen zouden zijn opgelost als "The Joker" gewoon ja deed wat -ie beloofd had, hij had het me fucking hard beloofd. Ik had gewoon m'n verstand moeten gebruiken. Maarja ik ja... Achja. Ik ja... Ja ik weet het niet. Ik probeer niet aan het verleden te denken, ik ben daar niet meer. Maar het had zo fucking perfect kunnen zijn. M'n gsm staat nog steeds uit en ja... Wat als ik die aan zet?! Ik overleef hem gewoon niet. En ik haat dat. Ik had er 10jaar geleden gewoon al een einde aan moeten maken. Is dit het nu, mezelf door alles blijven heen blijven trekken en sleuren omdat ik m'n kinderen niet wil, kan & mag achterlaten. Ik had er destijds gewoon meteen een punt achter moeten zetten achter mijn leven. Ik ja... 

Morgen laat ik als het goed is een nieuwe tattoo zetten,... 











Reacties

Populaire posts van deze blog

Daily life;