Daily vibes; Chazy Chaz' wordt nog bijgewerkt
YouTube koos net ad radom een voor mij gevoelig nummer van Linkin Park uit...
Chester Bennington besliste 20 juli 2017 om uit het leven te stappen.
Hij verhing zich met een broekriem aan een slaapkamerdeur in zijn huis.
Het was pauze op m'n werk, ik keek op m'n gsm, een vriend stuurde een soort van dat hij het super erg voor me vond enzo, maar wat dan?!?! Al snel bleek dat Chester zelfmoord had gepleegd, ik voelde de grond onder m'n voeten wegzakken, geloofde het niet, ging opzoek, ik crashtte compleet, m'n collega's waren er voor me en samen met hen werd beslist om naar huis te gaan. Nant kwam me halen, maar liet me uiteindelijk met de kinderen achterin mijn auto naar huis rijden. Ik rij NOOIT als ik emotioneel onstabiel ben. Ik was helemaal niet in staat om te rijden. Het was alsof m'n beste vriend stierf. Ik heb hem dat ook gruwelijk kwalijk genomen. Dat is achteraf gezien hét breekpunt geweest om m'n relatie met hem te laten voor wat het was.
Het was pauze op m'n werk, ik keek op m'n gsm, een vriend stuurde een soort van dat hij het super erg voor me vond enzo, maar wat dan?!?! Al snel bleek dat Chester zelfmoord had gepleegd, ik voelde de grond onder m'n voeten wegzakken, geloofde het niet, ging opzoek, ik crashtte compleet, m'n collega's waren er voor me en samen met hen werd beslist om naar huis te gaan. Nant kwam me halen, maar liet me uiteindelijk met de kinderen achterin mijn auto naar huis rijden. Ik rij NOOIT als ik emotioneel onstabiel ben. Ik was helemaal niet in staat om te rijden. Het was alsof m'n beste vriend stierf. Ik heb hem dat ook gruwelijk kwalijk genomen. Dat is achteraf gezien hét breekpunt geweest om m'n relatie met hem te laten voor wat het was.
Deze is voor de wereld rondom me die niet begrijpt waarom ik zo stuk was/ben van zijn overlijden.
Linkin Park, Chester zijn stem was voor mij bijna 20jaar lang de schouder waarop ik kon uithuilen, op adem kon komen of mee kon brullen als het harder regende dan ik hebben kon, heerlijk mee kon wegdomen als ik nadien achter de wolken de zon weer zag schijnen... Ze waren de rust in m'n leven. Ze waren m'n familie, m'n beste vrienden. Ze leerden me wat ik moest weten en wat ik moest doen als het niet ging met me, als ik met mezelf geen blijf wist, als ik wilde verdwijnen, door hen bleef ik echt letterlijk in leven. Linkin Park gaf me de kracht om m'n bed uit te komen. Ze waren de spreekwoordelijke schop onder m'n kont. Ze waren er als niemand anders "tijd" had. "Crawling" hoorde ik het eerst eind jaren 90, een beetje ruige rock met veel geschreeuw, ik begreep toen nog bijna geen woord Engels maar het was pure herkenning voor wat ik vanbinnen voelde. Temidden de hoogdagen van de Spice Girls en Backstreet Boys oh en Get Ready! "Crawling" dat voelde ik in m'n hoofd. Ze waren er in bijna alle fases van m'n leven... Ik heb zoveel herinneringen met hen... Mijn weg naar volwassenheid of wat dat ook betekend was een enorme strijd. Ik had het nooit zonder Linkin Park gered.
Ik voelde me zo verdomd leeg in de maanden na zijn overlijden.
Alsof ik nu ineens het allemaal zelf, alleen moest doen.
Linkin Park, Chester zijn stem was voor mij bijna 20jaar lang de schouder waarop ik kon uithuilen, op adem kon komen of mee kon brullen als het harder regende dan ik hebben kon, heerlijk mee kon wegdomen als ik nadien achter de wolken de zon weer zag schijnen... Ze waren de rust in m'n leven. Ze waren m'n familie, m'n beste vrienden. Ze leerden me wat ik moest weten en wat ik moest doen als het niet ging met me, als ik met mezelf geen blijf wist, als ik wilde verdwijnen, door hen bleef ik echt letterlijk in leven. Linkin Park gaf me de kracht om m'n bed uit te komen. Ze waren de spreekwoordelijke schop onder m'n kont. Ze waren er als niemand anders "tijd" had. "Crawling" hoorde ik het eerst eind jaren 90, een beetje ruige rock met veel geschreeuw, ik begreep toen nog bijna geen woord Engels maar het was pure herkenning voor wat ik vanbinnen voelde. Temidden de hoogdagen van de Spice Girls en Backstreet Boys oh en Get Ready! "Crawling" dat voelde ik in m'n hoofd. Ze waren er in bijna alle fases van m'n leven... Ik heb zoveel herinneringen met hen... Mijn weg naar volwassenheid of wat dat ook betekend was een enorme strijd. Ik had het nooit zonder Linkin Park gered.
Ik voelde me zo verdomd leeg in de maanden na zijn overlijden.
Alsof ik nu ineens het allemaal zelf, alleen moest doen.
Het voelde en voelt nog steeds of m'n beste vriend is overleden.
Ik zou echt beter willen omschrijven wat het met me deed en doet maar het lukt me niet.
Er is een beetje een stukje van m'n zijn kapot, zegt je dat iets?
In de weken voor Chaz' overlijden had ik een slecht gevoel, alsof er slecht nieuws op til stond.
Linkin Park was altijd mijn veilige haven dus ik wilde mezelf alvast beschermen tegen het slechte voorgevoel en kocht LP's, shirtjes, enz... Van Linkin Park.
En het laatste album van Linkin Park, daar had ik het écht niet op, veel te veel gevoel in Chester zijn stem. Naar mijn gevoel was het hun laatste album, na bijna een kwart eeuw... Ze waren intussen ook 40-ers. It turned out different..
Dit is waarschijnlijk het laatste nummer dat Chester ooit maakte.
Zelfmoord daariover wordt getwist.
Ik begrijp hem. Leven in een lichaam dat vecht om te overleven in een hoofd, gedachtengang die dat eigenlijk helemaal nietmeer wil.
Reacties
Een reactie posten