Daily life; Bedrijfsarts

Hoi hoi,

vanochtend op gesprek bij de Arts van mijn werk.

 Nant reed; het is comfy een uurtje rijden tot aan m'n werk, als passagier lijken die kilometers veel langer te duren, voor mij voelt het als bestuurder helemaal niet zo ver. Maar als passagier vind ik mezelf tochwel een beetje een ontzettende gekkerd om zo'n afstand dagelijks te doen voor 'n fysiek zware job. 

Ik vergat mijn badge en ook de brief van OPZC Rekem. Het gesprek was kort, ik gaf aan dat ik terug aan het werk wou in combinatie met m'n opname in Rekem; er werd een brief opgesteld met vraag naar info over o.a. mijn situatie, behandeling, en of ze me in staat achten terug te gaan werken.

Lol natuurlijk ben ik niet in staat om terug te gaan werken, niet eens 'n beetje.

Maar ik wil m'n werk absoluut niet kwijt. Ik heb zo vaak op m'n werk, tijdens m'n werk tegen auto's liggen janken. En weet je, die auto heeft daar helemaal niks aan, die willen gewoon dat je je niet zo aanstelt en met ze aan de slag gaat zodat zijn eigenaar straks lekker met hem kan rondscheuren. Jeejtje wat een onzin. Ik ga nog 100.000 keer crashen, mezelf verder verliezen.

En er komt een dag dat... Ik eruit stap.