Daily life; Treiter bingo

Nant maakte me vanochtend veel te vroeg en geagiteerd wakker omdat ik om 9u bij m'n kapster moest zijn. Ik ging zonder make-up, ik besteedde die 10minuutjes liever op m'n laptop.

Pink hair it is. Daarna nog even langs de Kringloopwinkel in de buurt en terug naar Nant maar die was er niet, toen hij er wel was was hij kwaad, waar ik zolang gebleven was. Ik heb m'n spullen hier bij elkaar gezocht met de bedoeling naar mijn appartement te vertrekken. Intussen was Nant vertrokken geen-idee-waarheen. Ik moést dus wachten tot hij terug was. En was hij vrijwel kalm toen hij terug was. Hij begon aan het avondeten maar dat werd niet wat hij er zich van voorstelde. Samen naar de buurtsuper dan maar... Heb Nant in de loop van de avond gezegd dat ik nadenk over een volledige opname in Rekem en dan het me al de hele week niét gaat. Praten met hem erover gaat niet. Hij zei dat ik er maandag maar met iemand op OPZC moest praten. Hij zegt steeds dat ik moet praten en als ik dat dan doe loopt het nergens heen. Dan maar wat gebreid en een potje zitten janken.

Uiteindelijk zit ik nog steeds bij Nant, niet omdat ik wil, maar omdat ik niet alleen kan zijn.

Nu even op de laptop en ik kon me wel vinden in dit artikel over Borderline.

Er staan dingen in de aard van

"Ik heb genoeg aan mijn eigen gedachten en anderen erbij hebben is dodelijk vermoeiend."  

"Ik voel me zo op't randje dat 't lijkt alsof ik elk moment kan overlopen en toch voel ik me leeg, leeg, leeg."

 "Ik ben bang van mezelf, continu die strijd in m'n hoofd, haak ik af of geef ik 't nog een kans."

in en dat is zo ontzettend herkenbaar.