OPZC Dag 6

Wat een heerlijke dag was het gisteren! Jeejtje, lang geleden dat ik me zo voelde.

Vanochtend gelijk G-training wat eigenlijk gewoon een ander woord voor mindfullness is,

leven en beleven in het nu, living in the moment. Onder andere de oefening met het rozijn. De dag begon gelijk mooi met een compliment van een mede patiente. In het moment drong de therapie sessie niet zo tot me door maar in het verdere verloop van de dag wel, bewuster beleven. Nadien een verslag van m'n weekend gemaakt,... Kerstfeest met alle toeters, bellen en therapeuten met als uitschieter voor mij weer top gesprekjes met wat meiden uit mijn therapiegroep. Nadien Hippo therapie, wederom echt leuke babbels met mensen uit mijn therapiegroep. Toen een van de therapeuten kwam vragen waarom ik niet op zo'n paard wou vond ik het wel pittig om toe te geven dat dat door "The Joker" kwam, maar de manier waarop ze de vraag stelde gaf me vertrouwen. Nant kwam me wat later halen vandaag, en dan écht gewoon waarschijnlijk hét allérbeste gesprek uit mijn leven gehad, het toeval wou dat ik aan tafel ging zitten bij twee andere dames waarmee ik nog nooit sprak, eentje dacht dat ik de tijd uit het oog verloren was en daarom nog niet vertrokken was, ik vertelde over mijn kinderen dat hun school wat later uit was vandaag en dat hun Papa me kwam halen, en dat ik niet durfde autorijden met de medicatie die ik nam. Voor haar was het een groot gemis geen kinderen, de dame naast haar beaamde dat. Ik heb zelf nooit geen uitgesproken kinderwens gehad en het moedergevoel kwam er pas toen ze werden geboren. Het gaf meteen een band, en we hadden onmiddellijk die (h)erkinning in elkaar van het hoogsensitieve. Prachtig echtwaar. Ik had spijt dat mijn dag bij OPZC om was.

Eenmaal in de auto en bij Nant thuis was ik nog helemaal mindfull en zo heb ik de rest van mijn avond ook beleefd. Ik ben behoorlijk vergeetachtig en besloot toch nog even te stoppen bij de drogisterij en boekhandel om de hoek. Ik merkte hoe rustig en blij ik was en voelde dat mensen rondom me m'n positiviteit voelden. Ik nam voor het eerst sinds lang bewust de tijd om de cassiere een fijne avond te wensen. Ik ben een treuzelmie dus ik moest door lopen om nog voor sluiting bij de boekhandel te zijn, ook daar merkte de medewerkster mijn haast op, ik zei dat ik na een lange dag bij m'n kinderen wilde zijn en dat ik voor een agenda van Flow of Happinez kwam omdat ik helemaal niet van m'n gsm hield. De medewerkster begreep me perfect en we hadden een kort gesprek over Mindfullness. De kinderen hadden kerstkaartjes van vriendjes op school gekregen, ik besliste daarop ook om de klasgenootjes een kerstkaartje te geven van elk van m'n zoontjes, 2 x 23 kaartjes...

Ik teken erg graag maar het kwam er gewoon niet van de afgelopen jaren, ik heb me enorm kunnen uitleven en tegen dat ik klaar was was het bedtijd.

Liefde is alles, liefde is het enige wat overblijft.