Daily life; Rakonto

Onlangs op meervoudig advies van Genk/m'n casemanager een afspraak bij Rakonto gemaakt. Die afspraak was gisteren,... M'n gevoel zei van niet te gaan, maar ben toch gegaan omdat ik VOORUITTTTT wil. 

Het is aan een gewoon huis, discreet, heel fijn. 

Ik val over hele kleine dingetjes, zoals de vloer die in alle richtingen ligt, slecht geverfde wanden, een koude wachtkamer zonder verwarming, inbouw banken met plat gezeten kussens. De retro kinderboekjes in de wachtkamer vond ik leuk, besefte tegelijk wel dat hier ook kinderen over de vloer komen met bagage. 

10Minuten later dan afgesproken was het mijn beurt, ze wees me alvast naar de consultatieruimte omdat het daar warmer was met het electrische vuurtje, die vond ik onlogisch ingericht... Helemaal geen samenhang tussen de verschillende ruimte's. Prullaria op zo vierkante kast van Ikea waar je ook bakken kan inzetten. De tissuedoos stond langs de plek van de psychologe, stond die niet beter gewoon op het krukje in het midden van de ruimte? 

Sorry maar geef mij dan toch maar een meer klinische feel, met zo min mogelijk afleiding. Maar daarvoor ging ik niet naar daar, nuja… Feit dat m'n gemoedstoestand bepaald wordt door veel meer triggers en details dan de meesten onder ons... Het gesprek... Ik werd in eerste instantie naar Rakonto verwezen omwille van how to give Borderline a place. Na een korte samenvatting van mijn leven en het waarom, bleek dat ze me niet verder konden helpen omdat ik te onvoorspelbaar was, te zwart wit. En dat ik Rekem moest doorzetten. Haar woorden. We spraken af dat ik maandag naar Rekem zou bellen en daarna terug contact met haar zou opnemen. Die € 50 waar niks van vergoed wordt had ik beter besteed aan chocolade. Van Neuhaus of bij Leonidas, uitgebaat door een sprankeld stel hier in het dorp. Nouja, m'n gsm staat dus nog steeds uit... 

Volgens mij ga ik morgen maar weer langs me huisarts?