Daily life; Yay momentje 2/2

Side note, waarom belt Rakonto me morgenochtend pas terug? 

Heb gewoon een klote nacht gehad, kort na mijn tweede opname, crashte ik opnieuw begin oktober, en begon ik met slaapmedicatie, first time in my life... af en toe sloeg ik een keertje over als ik me stabiel of echt moe voelde. Ben niet terug in opname gegaan op de PAAZ omdat ik dat nutteloos vond en ik tijdens mijn tweede opname op intake gesprek in Rekem geweest ben en daar op de wachtlijst sta. Over dat gesprek hebben we het nog.

Zoals gisteren, ik ben geen ongelukkig mens ofzo, écht niet. 

However na mijn derde crash, na een gesprek met "de man die mijn emmer deed overlopen" heb ik m'n gsm uitgezet omdat ik bepaalde impulsen niet kan handlen, hallowkes zelfkennis, ik was behoorlijk gehecht aan dat ding.

Misschien was het van alle keren, nu wel het meest nodig dat ik in opname ging?

Hoe afhankelijk ben jij van je gsm? Let that sink in. 

Dus ja vind het best wel badass van mezelf dat ik m'n gsm gewoon aan de kant heb gelegd, (nu m'n ex nog lol working on it) het gezeik waar ik tegenop loop kan op dit moment niet op tegen de crash die ik zou hebben als ik m'n gsm nu aanzet. Ik overleef dat gewoon niet. Ik ben sinds mijn laatste crash niet vooruit gegaan... dus ook niet achteruit, en dat wil ik vermijden voor m'n eigen veiligheid.

Ik heb namelijk een heel vies beestje in me wonen, en tot op dit moment zou ik oprecht liever nja… vul zelf maar in, dan mijn gsm aan te zetten... Als je me nu gestoord vind klik dan deze pagina gewoon weg. 

Ik heb dus met Rakonto gebeld om ondersteuning bij m'n gsm terug aan te zetten, hoe zot, ziek is dat?

Ik heb nu wel al twee behoorlijk goede dagen gehad. Dinsdag en woensdag. 

 Anyway mijn gsm staat dus uit en ik heb geen wekker, en het was woensdag, en ik ben in ziektewet en... ik had de papa van de kinderen beloofd de kinderen gaan op te halen op school, en ik had schrik om me te verslapen waardoor ik dus al van 06u45 wakker was en uiteindelijk pas na 00u40 ben gaan slapen, zonder medicatie. 

Ik dacht dat ik moe was... maar mijn gedachten hadden hadden zoiet van 1 schaapje, 2 schaapjes, er zit een toe-toe-toeter op mijn waterscooter en daarmee toe-toe-toe... Que si, que no que nunca te decides… Heb je even voor mij, maak wat tijd voor me vrij, zeg me wat ik moet doen... I'm the Scatman, ski-bi dibby dib yo da dub dub… Heb de nacht van mijn leven gehad whoehaaa!

Na mijn eerste opname had ik al wel contact met Rakonto, maar heb dat toen niet doorgezet omdat ik dacht dat het wel vanzelf goed kwam. Ik... vind van mezelf dat ik geen probleem heb, in principe. 

Ja ik heb ergens september de diagnose Borderline gekregen, vond dat toen vooral erg algemeen. Ik pas helemaal in het plaatje maar vond die eigenschappen vooral m'n karakter, m'n kracht. Tot ik 'n dip krijg, tot er teveel prikkels zijn, en dat is jaren goed gegaan maar dan is een klein dingetje genoeg om... mezelf volledig te verliezen... als mama van 2 kinderen is dat gewoon géén optie.