Daily life; Morgen bedrijfsarts

Ik vecht al de hele avond, de laatste maanden frequent, tegen het gevoel om te vluchten, m'n tas koffie door de woonkamer te gooien, met m'n vuisten tegen de muur te knallen. Die emotie's ik zou dan door muren heen kunnen lopen.

Morgen ga ik na ruim een maand "thuis langs bij de bedrijfsarts.

"Thuis" is bij de papa van m'n kinderen. Het was of terug in opname in Genk of... voor de kinderen is dat natuurlijk een feestje. Als ik me slecht voel is alleen zijn gewoon een slecht idee voor me, blijkbaar. De slaapmedicatie die ik neem mag ik enkel onder begeleiding nemen. Ik heb nooit een slaapprobleem gehad, maar ik ben een geboren nachtuil en heb heel weinig slaap nodig, 3 uur = perfection. Weet dat het voor buitenstaanders misschien raar is, dat ik niet gewoon bij een vriendin logeer of een vriendin bij me. Maar het is al een heftig jaar voor de kinderen geweest, en ik zag dit als minst schadelijke voor hen. Wat nu ook blijkt. We zijn dan niet geslaagd als stel , maar als ouders, I'm proud at us.

De bedrijfsarts, is net als alle anderen collega's een topper. 

Toegeven aan mezelf dat je vergeten bent wie je bent, wat je leuk vind, enz... Vond ik dé confrontatie van m'n leven, laat staan tegenover anderen. Daar sta ik morgen dan, op me werk, me droomjob, ik wil knallen, erin vliegen,... en in mijn hoofd is het gewoon errorrrr, lamp uit, testbeeld. 

 Erover praten dat je vastloopt met jezelf na een jarenlange overbelasting zowel privé als professioneel,... jarenlang je hart en ziel leggen in alles en tot de conclusie komen dat je jezelf hopeloos aan het verliezen bent.